Anca alışmıştı aile kavramına Bir annesi vardı bir de baba Çevresinde nereye baksa Aynı tablo her tarafta Alışkanlıklarına tutkuluydu Her çocukta yok muydu bu Bulduğu hep huzurdu Ta ki o güne kadar Soğuktu ve ağlıyordu üşüyen gökyüzü Tanrı öfkeli miydi
