Bıçak keskindi de Kanatmıyordu Yüreğime dokunup dokunup Çekerken kendini Gölgesi yaslanmışken omuzuma Göz kırptı acımın çaresizliğine Bıçak keskindi de; Merhameti mi vardı ne? Ölümü anımsatan çehresinde Yaşama yakarışı, Yüzeyine ışığın her değişinde… Erdem Nur Cengiz