Yazar: Erdem Nur Cengiz

hani o gün; bana ‘var mısın benimle gelmeye? ‘ diye sormadan almış başını gitmiştin ya serüven düşünle adı gizli o kente işte O gün ben, ben O gün, sardunyalı bahçesi sevdamıza kurgulu O evde seni seninle aldattım. sen olmayan senin

‘uykucu dostuma sevgilerimle’ sözsüzlüğü bir tebliğdi uyku prensliği’ne geçişine. salındı melekleri düşlerine uzanan geçide yol göstermeye sessizce… durgun bir ırmaktı yüzünün kıvrımları… gülümseyişindeki esinti, sadece gözlerinde etkide. e bebeğim eee ee! ! 21/09/2002 Erdem Nur Cengiz

‘Dostum İsmail Erkan Tolay’a’ yalnızlık hiç böylesi çocuk olmadı gözlerinde… sözcüklerinde gizli bir ağlayışın masum yansıması… sesinde buruk ama coşkuyu çağıran o büyülü tını…. 19/09/2002 Erdem Nur Cengiz

Sen beklenilmeyen, Ama gelen bir bilinmeyen. Soluğunda soluksuzluk üreten, Yüreğinde kafeslenen özgürlüğünle Sen; Beklenilmeyen ama hep gelen Bitmeyen bir bilinmeyen. Sözsüzlüğünde sözcüklerden gelen, Tükenmişliğine maske Coşkunla sen; Sana filizlenen umuda küskün, Beklenilmeyen Ama hep gelen Çözümsüz değil, bir bilinmeyen… Temmuz

Ben bir Tanrıça’yım; Avuç içinde silik, Yaşlandıkça derinleşen O yoldayım… Kurbanlarım var Ve düşmanlarım Kurbanlarım atıldıkça uçurumlara Düşmanlarımın hançeri sırtımda Savaştayım… Ben ölüme susamış Ama ölmeye inat Bir yaşama tutsak Tanrıça’yım… İzmir 2002 Erdem Nur Cengiz

Saatler kurulmuş anda şimdi Son kadehte bitme vakti Gözyaşlarım, küskünlüğüm Ah sensizliğim… İşte ölümcül darbesi zamanın Saniyelerde kurguya uymuş gibi; Başlamaya ürkek Olgunlaşmayan bir aşk bitti. (30/06/2001) Erdem Nur Cengiz

Çek ellerini üstümden Kara geçmişim, Kanımla kan kokan. Sezgilerim, imgelemle coşan; Bağırtılarına kanık Aşk acısı yapışmış kalbimin Ve siz öpülesi dudakları, İhmalkar sevgilimin; Dokunun hadi dokunun tenime ki Coşsun geleceğim. (27/06/01) Erdem Nur Cengiz

Bugün, Umuda açtım gözlerimi Yüreğim çoktandır ilk Böyle coşkulu attı Aynadaki yüzümde Gülümseme vardı Ve senin yansıman ötesinde Bugün, Anladım ki Bir düşten uyandım Aşk olsun sana Sen gerçeksin Niye bunu benden sakladın? (!) 16/06/2001 Erdem Nur Cengiz

Vururken beynimin kayalığına Ruhumun gel-git sesleri; Kırlangıç ömründeydi, Tüm mevsim geçişlerim, Ve bir martı gibi özgürdü, Kurduğum tüm düşlerim… 09/06/2001 İzmir Erdem Nur Cengiz