Gölgesi maviydi düşlerimin
Anımsadıklarım yoktu,
Belki biraz iz ve hep mavi
Saydam gözlerinde
Uyku odacıklarının…
-Ah ille de mavi
Beyazımı kuşatan-
Dingin,nerdeyse avutan
Bir yanı vardı kalkışlarımın
Gölgeler yanıbaşımda
Ve güne bakışım.
Şimdi yaklaşan sonbahara teslim
Rengi isle karışmış
Başı sonu olmayan düşlerim.
Ne zaman ki metelikten ırak kaldı
Yıllarca akmaya cimri
Nihayet duraksız gözyaşlarım,
Değerbilmezliğe karışıp;
Engelsiz ve cömert hüzne bulandı,
Beş gitti boş gitti O dağa selamım:
Yankısızım…………………………………..
İzmir 2005
Erdem Nur Cengiz
Bilmecem
