çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında…
uzaktan bakan benim
yansımalarına
yıllanmış suretimin.
devrimlerimin kalıcı tutuşlarında
milyonların günahına ışık
maskesizliğim
gören kim?
aldatamayanlara özgü dinginliğiyle ruhum
ki yine de hüznü asan penceresine.
elini tuttuğumda sevi yoldaşımın
elde var mutlu güvenim
Ah…. ‘ama’ları tuzak
yaradılışımın gizil şifrelerinde sorgulu
giderilemez çoklu yalnızlığım…
Çözebilen kim?
Erdem Nur Cengiz
Sorgu
