Konuşan Sanrılar -1-

Kasvetin içinde huzur buldunuz mu hiç?
Puslu bir gökyüzü öpüyor penceremi.
Sığınağım, odamdayım.
Çalıntı renklerin karmaşasından uzakta,
Yalnızlığın yalınlığında yüzüyorum.
Aylardır huzuru soluduğum dilsiz karanlığa,
beynimin içinde yankılanan hüzünlü bir melodi eşlik ediyor,
birbirinden bağımsız gibi ama sanki bir.
Hep tezatların insanı olan ben
aynı zamanda
direngen bir varoluşçuyum.
Hiçlikle, varlık arasındaki döngüye sıkışmış usum.
Çocuksu bir korkunun,
dayanaksız cesaretle biteviye mücadelesi
tüm hücrelerimi sarmış
kanser gibi.
Kime karşı riyakârım?
Kendime mi
yoksa suç mahalli maskeli baloda boy gösteren,
efendilerinin takdirine susamış
soytarılara mı?
Yeni’den
2021