Hani aşırı stress altındayken gülme kriziniz tutar ama ardından birden ağlamak gelir ya içinizden, işte öylesi bir halet-i ruhiye içindeyim. Bir yanım hukuku guguklaştıran o büyük koalisyonun çatırdamasından ve üstü örtülmüş nice çirkinliklerin etrafa saçılmasından hoşnutken, diğer yanım düğmeye basan ve basılmasını sağlayan arka plandaki ittifakın niteliği ile ilgili endişeli.

Bu tehlikeli bir sarmal ve ne yazık ki nedenleri beklenti ve umudumun dışında bir iktidar savaşının neticesi. Sevinemiyor ama J.Harris’in şu sözü ile beynimi sorgu ile birlikte umuda yönlendiriyorum: “Kötümser yalnız tüneli görür, iyimser tünelin sonundaki ışığı görür, gerçekçi tünelle birlikte ışığı hemde gelecek treni görür”. Ekliyorum savaşçı da trenin kötü rotasını kırıp, yeni güzergahlara yöneltebilme gücünü kendisinde bulur.

İyi bir strateji, en kötü koşullarda dahi varlık garantisidir, olumlu olasılıklara dayalı umut elçisidir. İki başlı ejderhanın kendisiyle, başa baş savaşının stratejik ortağı olmaktan ziyade zincirlerinden kurtulmuş bir “Gulliver” ve onu sabırla, akılla, hoşgörüyle doğruya yönelten “Kaptan Mendez”e ihtiyaç vardır. Anlamak isteyenlere!..
17 Aralık 2013