Uyurdu gözlerinde
Varlığını unuttuğun o volkan
Serindi soluğun
Üşütürdü
Seni sarmak isteyeni
Konuştuğunda
Güneşin saklıydı
Anıların gri bulutunda
Bulup çıkarmayı bir türlü istemediğin,
Küskünlüğünün yorgunluğuyla
Peki şimdi nedir bu
Yüreğini ve nefesini ısıtan umut
Güne bakışındaki coşku
Ve kulaklarını sağır edercesine
Atışı yüreğinin?
Yenileyen ve yineleyen gerçek seni
O adını bile unuttuğun
Beş harfli sözcük,
Kahverengide ela hareli
Üç harfe kucak bakışı
Sana adanmış bir sevgi-li…
8 Kasım 2013
Erdem Nur Cengiz
Sana II
