Yoksulluğun zindanlarında
Yaşama küskün
Ölüme saklı
Ruhlar can çekişirken
Kahpe felek,
Senin körleşmiş kılıcın
Kesmez
Onların
Çürüyen etlerini
Dikdörtgen
Renk renk kağıtlara
Sarılı…
Seni onlar
Seni ben
Seni biz
Varladık
Tıpkı
Baş tacı ettiğimiz gibi
O kağıtları
Kendi yarattığımız anlamsızlığın içinde,
Zavallılığımızla
Şaşkın…
Ancak,
Heveslenme sonsuza
Gün gelecek
Ölümlerimizin kucağında,
Bitecek saltanatın…
İzmir Şubat 2005
Erdem Nur Cengiz
Kahpe Feleğe(!)
