Nefretini haykırdığında belana, anladın ki bela seni değil sen belanı seçtin…Korkusuz görünen maskeli ürkekliğin yanılsamalar yarattı o sevgisiz, illa yalan kokan korkulukta…. Karar verdi sandın ama eylem senindi asıl, belan oldu; kabul ettin, aldanmaya hazırdın…Ne garip; seslendiğinde içselliğin, kendi ruhuna yabancılığın- ki nefretin de öylesi bir şaşkınlığa bulaştı-ve arsız isteyişlerin yine de yeniden istemediğine yeminler ettiğin belanı..Sor kendine öksürten yürek sıkışmalarına rağmenliğini; bu kararmış, içi boşalmış, isli yapışkanlığıyla sevda sandığının…
Erdem Nur Cengiz
Sen Seçtin Belanı
