“sevgi içinde şiddeti barındırmaz,
içinde şiddet olan, sevgi duymaz”
İlk defa küçük adam,
İçimdeki güçlü “ben”i yıkıp,
Sana gelmiştim.
İlk defa sözcüklere sığdırmaya
çalışmadan sevgimi,
Ellerimle, gözlerimle yoğurup,
En yalın haliyle sana vermiştim.
Sen milyarlarca yıldız içinde sevdiğim,
Sen adına adaklar adadığım bilge (!)
Sen içimdeki sönmeyecekmiş gibi yanan ateş,
Yazık ki sahtesin
hiç olmayasıca…
Sen kan kokan hançerisin Brütüs’ün,
Tutsaklıksın korkuya.
Sen ne Zeus, ne Herkül,
Ne de Kafdağı’nda Prens…
Sen bir küçük adam,
Küçük elleriyle bir ara
koluma giren,
Daha da küçülüp yokoluveren…
(05/02/1990)
Erdem Nur Cengiz
Küçük Adam
